اطلاعات صنعتی افغانستان

شرکت برشنا می گوید بارندگی های اخیر سبب افزایش آب دربندهای سروبی ، نغلو وماهیپر وافزایش تولید انرژی برق شده است.
خبرنامه اخیر این شرکت بدون جزئیات بیشتر گفت که تولید برق دراین بند ها افزایش یافته و درتمام شبکه های عمومی توزیع شده است.
بندهای نغلو، سروبی و ماهیپر که ظرفیت تولیدی آن به ۱۸۸ میگاوات می‌رسد، بیشتر به پایتخت کابل و ولایات ننگرهار ولغمان انرژی برق فراهم میکنند.
براساس معلومات شرکت برشنا، افغانستان برای تامین نیاز های خود به ۱۴۰۰ میگاوات برق نیاز دارد، اما اکنون صرف ۷۵۰ میگاوات برق تولید می کند.

شماری از متضرران حوادث طبیعی، طالبان را متهم به ناکارآمدی و سوءمدیریت می‌کنند. به گفته آنان، این گروه در مبارزه با حوادث طبیعی ناکام بوده‌اند و دانش لازم نیز در زمینه ندارند. این متضرران تاکید می‌ورزند که افغانستان به‌صورت طبیعی در معرض تهدیدهای فراوان قرار دارد و باید در عرصه تولید دانش و اطلاعات در این مورد گام‌های بنیادی برداشته شود. این نگرانی‌ها در حالی مطرح می‌شود که وزارت دولت در امور رسیده‌گی به حوادث طبیعی تحت کنترل طالبان اعلام کرده که در سیلاب‌های چند روز گذشته ۳۳ تن جان باخته و ۲۷ تن دیگر زخمی شده‌اند. بیش از ۲۰ ولایت از چهار روز به این طرف باران‌های شدید و سرازیر شدن سیلاب‌های ویرانگر را تجربه کرده‌ که در نتیجه آن مواشی و کشت‌زارهای مردم نیز از بین رفته است.
تعدادی از متضرران حوادث طبیعی در کشور می‌گویند که طالبان دانش و مدیریت در این عرصه ندارند و ناکامی این گروه سبب افزایش تلفات انسانی و خسارات هنگفت مالی شده است. به گفته آنان، در فصل بهار باید تدابیر و آماده‌گی‌های لازم برای متضرران حوادث طبیعی از جمله سیلاب‌ها در نظر گفته شود.
محمد‌الله، باشنده‌ غور، می‌گوید که طالبان در کنار نداشتن دانش مبارزه با حوادث طبیعی، به این امر معتقد نیز نیستند. به گفته او، طالبان می‌گویند هر کسی که قربانی سیل و سایر حوادث طبیعی می‌شود، «تقدیرش» بوده و از «بنده‌گان خدا» در این زمینه کاری ساخته نیست.
شماری دیگر از باشنده‌گان کشور می‌گویند که افغانستان به‌شدت از مشکلات تغییر اقلیمی رنج می‌برد و در صورتی که در این زمینه کارهای اساسی و جدی نشود، قربانیان حوادث طبیعی در کشور بیش‌تر از کشتارهای ۲۰ ساله طالبان خواهد شد.
عین‌الدین (مستعار) دانشجوی زمین‌‌شناسی یکی از دانشگاه‌های کشور است. این دانشجوی زمین‌‌شناسی می‌گوید افغانستان که نقشی در تولید گازهای گل‌خانه‌ای و سایر منابع مخرب اقلیمی ندارد، اما از «متضررترین» کشورها در منطقه به حساب می‌رود. به گفته او، تغییرات اقلیمی در کشور سبب تغییر باران‌های موسومی و بارش برف نیز شده است. عین‌الدین می‌افزاید: «خشک‌سالی، تغییر وضعیت آب‌وهوا، آلوده‌گی هوا در زمستان‌ و سیلاب‌های ویرانگر در کشور، سطح تلفات و مبتلا شدن افراد به امراض گوناگون را به‌شکل بی‌پیشینه افزایش داده است. کسی توجه نمی‌کند و طالب هم علم و عمل ندارد. همه چیز را به خدا سپرده است. اگر سازمان ملل و نهادهای کمک‌کننده در این زمینه همکاری نکنند، تلفات حوادث طبیعی از تعداد افرادی که توسط حملات انتحاری طالبان در ۲۰ سال گذشته کشته شدند، بیش‌تر خواهد شد.»
با این حال، عبدالباری، باشنده ولسوالی اوبه ولایت هرات، می‌گوید که بارنده‌گی در این ولسوالی بسیار شدید بوده و سبب سرازیر شدن سیلاب و وارد شدن خسارات زیاد شده است. آقای باری می‌افزاید: «سیل خیلی شدید بود و مردم را هم خیلی متضرر ساخت. سه تا پل که رفت‌وآمد مردم بود، خراب شده و زمین‌های زراعتی که گندم و شفتل کشت شده بود، همه از بین رفته است. به باغ‌هایی که در اوبه بود، کلاً آسیب رسیده؛ حتا درخت‌ها را سیل با خود برده است.» او همچنان تصریح می‌کند که به دنبال سرازیر شدن سیلاب‌، راه‌های بیش‌تر روستاهای این ولسوالی بسته شده است.
یک باشنده روستای اسلام‌آباد ولسوالی فیروزنخچیر ولایت سمنگان می‌گوید که در روستای آنان حدود ۶۰ خانواده زنده‌گی می‌کنند که در نتیجه سرازیر شدن سیلاب، بیش از ۳۰ خانه تخریب و افراد بی‌خانمان شده‌اند. این باشنده سمنگان از طالبان و نهادهای مددرسان می‌خواهد که به افراد متضرر به‌صورت جدی کمک کنند و در تهیه سرپناه و جلوگیری از حوادث بعدی آنان را یاری رسانند.
همچنان برخی از باشنده‌گان ولایت پکتیکا از خسارات مالی در نتیجه سرازیر شدن سیلاب‌ها خبر داده‌اند. به گفته آنان، باران شدید و سرازیر شدن سیلاب در ولسوالی برمل این ولایت خسارت مالی برجا گذاشته است.
با این حال، وزارت دولت در امور رسیده‌گی به حوادث طبیعی تحت کنترل طالبان گفته که در پی سرازیر شدن سیلاب‌ها در کشور، ۳۳ تن جان باخته و ۲۷ تن دیگر زخمی شده‌اند.
جانان سایق، سخنگوی وزارت دولت در امور رسیده‌گی به حوادث طبیعی زیر اداره طالبان، در یک نشست خبری گفته است که این افراد در ولایت‌های بادغیس، ارزگان، فراه، قندهار، تخار، زابل، پروان، ننگرهار، هلمند، کابل، خوست، دایکندی، کنر، کاپیسا، پنجشیر، پکتیا، پکتیکا، لوگر، لغمان و هرات جان باخته‌ و یا زخمی شده‌اند. او همچنان تصریح کرده که در نتیجه این رویداد طبیعی ۶۰۶ خانه، یک هزار و ۹۵۰ جریب زمین زراعتی و ۸۵ کیلومتر سرک تخریب و ۲۰۰ رأس دام تلف شده است. به گفته او، بیش از هزار خانواده متضرر شده‌اند.
مقام‌های محلی طالبان در جریان سه روز گذشته به رسانه‌ها تایید کرده‌اند که در نتیجه سرازیر شدن سیلاب‌ها و رانش کوه، راه‌های شماری از مناطق نیز مسدود شده است. به گفته مقام‌های محلی این گروه در سمنگان، جاده عمومی مزارشریف‌ـ‌سمنگان در نتیجه لغزش کوه و سرازیر شدن سیلاب‌ها بسته شده بود. همچنان این گروه از مردم خواسته‌ است که احتیاط لازم به خرج دهند تا از تلفات انسانی و خسارات مالی جلوگیری به عمل آید.
در حالی از سوء‌مدیریت طالبان در مبارزه با حوادث طبیعی در کشور ابراز نگرانی می‌شود که به گفته کارشناسان در نتیجه تغییر اقلیم، سرازیر شدن سیلاب در کشور افزایش یافته و این شرایط محیط زیست را تخریب می‌کند. به گفته آنان، در نتیجه بی‌توجهی مقام‌های دولتی و مردم، افغانستان پوشش جنگلی خود را از دست داده و این موضوع سبب افزایش سیلاب‌های ویرانگر شده است.
از سوی دیگر، گفته می‌شود که رشد نفوس و گسترش مناطق مسکونی و شهرها در افغانستان، براساس معیارها و اصول پذیرفته‌شده شهرسازی نیست و بسیاری از مردم در بستر رودخانه‌ها و سیل‌برها خانه ساخته‌اند که میزان آسیب‌پذیری بیش‌تر شده است.
همچنان تجربه در نزدیک به سه سال گذشته نشان داده که در زمینه پیش‌بینی حوادث، جلوگیری از وقوع حوادث و آماده‌گی مقابله بعد از خلق حادثه، توجه لازم از سوی طالبان صورت نگرفته و مردم نیز هشدارهای هواشناسی را جدی نگرفته‌اند.
پیش از این برخی از کارشناسان ادعا کرده‌اند که فعلا در وزارت مبارزه با حوادث طبیعی دانش و تخصص مدیریت مبارزه با حوادث وجود ندارد. آنان استدلال کرده‌اند که طالبان مسوولان متخصص و با‌دانش را کنار زده‌ و به ‌جای آنان جنگ‌جویان و افراد وابسته به خود را که دانش مسلکی و تخصصی ندارند، استخدام کرده‌اند.

افریدون آمو موج‌سوار شناخته شده‌ی افغانستان در مسابقات آسیایی و بین‌المللی است.
این موج‌سوار کشور از ۲۰ ساله‌گی‌ علاقه‌مند به بازی موج‌سواری شد و برای نخستین‌بار در قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۷ میلادی به سود افغانستان شرکت کرد و در حال حاضر این رشته مورد علاقه‌اش را نیز، پی‌گیری می‌کند.
آقای آمو که در حال حاضر در پرتگال زند‌گی می‌کند، آماده پی‌کار به مسابقات قهرمانی آسیا در سال روان ۲۰۲۴ میلادی می‌شود که به میزبانی مالدیف در ماه آگست برگزار می‌شود.
او می‌گوید که به این رویداد معتبر آسیایی به منظور کسب نتیجه، تدابیر خوبی را از چندی به این‌سو در آب‌های پرتگال انجام داده و آماده رقابت با حریفان اش از کشورهای گوناگون آسیایی در مسابقات مالدیف به سود افغانستان است.
این موج‌سوار افغانستان در پی‌کارهای موج‌سواری مالدیف در حالی شرکت می‌کند که او خواهان حمایت دیگر ورزش‌کاران در این بخش از افغانستان شده تا او را در مسابقات قهرمانی آسیا، همراهی کنند.
آقای آمو می‌افزید که به شماری از شناگران نخبه از افغانستان در بخش موج سواری نیاز دارد، تا در مسابقات مالدیف نتایج مناسبی به سود کشور کسب کنند.
این موج‌سوار کشور می‌گوید که شناگران با تجربه و سرشناس افغانستان را در بخش موج‌سواری، به منظور شرکت مقتدرانه در مسابقات قهرمانی آسیا در مالدیف به مدت دو هفته آموزش خواهد داد.
پی‌کارهای موج‌سواری قهرمانی آسیا به میزبانی مالدیف، از ۱۷ تا ۲۴ ماه اگست سال روان ۲۰۲۴ میلادی برگزار می‌شود.

افغانستان و قزاقستان بر ایجاد سهولت‌های ترانزیتی و گسترش مبادلات تجارتی میان دو کشور توافق کردند.
عبدالمتین قانع، سخنگوی وزارت امور داخله، امروز در صفحه اکس از دیدار مولانا اسلام جار، والی ولایت هرات با سفیر قزاقستان خبر داد.
در این دیدار دو طرف روی گسترش تسهیلات تجارتی، افزایش حجم مبادلات بین تاجران، کاهش تعرفه‌های گمرکی، حل چالش‌های تاجران و صدور ویزا برای آنان گفتگو کرده و بر گسترش مبادلات تجارتی بین دو کشور توافق کردند.
این دیدار که با حضور معاون مقام ولایت، معاون نمایندگی وزارت خارجه در هرات و رئیس اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری این ولایت انجام شد، بر تقویت روابط دو جانبه در عرصه‌های مختلف تاکید شد.
این در حالی است که خانه تجارت قزاقستان در هرات نیز به هدف گسترش تسهیلات لازم و افزایش مبادلات تجارتی بین تاجران افغانستان وقزاقستان با حضور مقامات محلی، تاجران و سرمایه‌گذاران افتتاح شد.

وزارت صنعت و تجارت آمار می‌دهد که در سال ۱۴۰۲ خورشیدی، بیش از ۲۵۰۰ تُن جلغوزه را به ارزش ۲۷ میلیون دالر به بیرون از کشور صادر کرده‌اند.
آخندزاده عبدالسلام جواد سخن‌گوی این وزارت می‌گوید که بیش‌ترین صادرات جلغوزه به کشورهای چین، هند، پاکستان، امارات متحده عربی و امریکا بوده است.
آقای جواد در این باره گفت: «صادرات جلغوزه سیاه در جریان سال ۱۴۰۲ به وزن مجموعی ۲۵۲۳ تُن و به ارزش ۲۷ میلیون دالر بوده است.»
در همین حال، اتاق صنایع و معادن افغانستان تاکید می‌ورزد که برای افزایش صادرات جلغوزه به بیرون از کشور، نیاز است تا سهولت‌های بیش‌تر در بخش دهلیزهای هوایی فراهم شود.
سخی احمد پیمان معاون اول اتاق صنایع و معادن افغانستان گفت: «اگر زمینه کارگوهای هوایی ایجاد شود که به قیمت‌های مناسب بتوانیم به کشورهای مورد نیاز این را انتقال کنیم، پول خوب عرض خلق می‌کند و هم برای اقتصاد افغانستان خوب خواهد بود.»
جلغوزه افغانستان با داشتن کیفیت بهتر، تقاضای بیش‌تری در کشورهای دیگر از جمله چین دارد؛ اما شماری از کشاورزان می‌گویند که در سال ۱۴۰۲ خورشیدی میزان حاصلات جلغوزه کاهش یافته است.
اتاق زراعت و مالداری می‌گوید که خشک‌سالی‌های پیهم سبب شده تا حاصلات جلغوزه به مراتب کاهش پیدا کند و آنان را با مشکلات فراوان روبه‌رو ساخته است.
میرویس حاجیزاده معاون اتاق زراعت و مالداری گفت: «زراعت ما متکی به آب است و در پهلویش جلغوزه بسیار یک سکتور قیمتی است، جلغوزه یعنی طلای سیاه مسما به نام طلای سیاه، باید به این مارکیت‌های خوب پیدا شود.»
بر بنیاد آمار‌های وزارت صنعت و تجارت، در سال ۱۴۰۱ هجری خورشیدی، به ارزش ۴۹ میلیون دالر جلغوزه افغانستان به بیرون از کشور صادر شد که بیش‌ترین صادرات به پاکستان، چین و هند انجام شد.

منابع محلی در تخار می‌گویند که جنگ‌جویان طالبان در این ولایت ۱۰ میلیون افغانی و شش هزار دالر پول نقد یک صراف را دزدیده‌اند.
منابع محلی در ولسوالی دشت‌قلعه تخار می‌گویند که شنبه‌شب، ۲۵ حمل ۱۰ تن از جنگ‌جویان طالبان وارد خانه یک صراف در این ولسوالی شده و پس‌ از لت‌وکوب او، پول‌های نقدش را ربودند.
منابع معتبر محلی می‌گویند که این صراف رحیم‌الله قرلق نام دارد و باشنده اصلی ولسوالی دشت‌ قلعه تخار است.
به گفته منابع، قرلق صراف شناخته شده این ولسوالی بود که از نُه سال به این‌سو صرافی می‌کرد.
گفته می‌شود که‌ بیش‌تر پول‌ به سرقت رفته، سپرده‌های مردم نزد این صراف بوده است.
مسوولان محلی طالبان در تخار تا کنون در این مورد اظهار نظر نکرده‌اند.
پیش از این نیز بارها رویدادهای مشابه از جمله قتل صرافان در برخی از ولایات از جمله کابل گزارش شده است.

وزارت صنعت و تجارت از کاهش ۶۵ درصدی صادرات زغال‌سنگ در سال پار خبر می‌دهد.
به گفته‌ی سخن‌گوی این وزارت، در سال ۱۴۰۲ به ارزش ۱۷۴ میلیون دالر زغال‌سنگ به کشورهای هند، پاکستان، ایران و ترکیه صادر شده است، در حالی‌که این رقم در سال ۱۴۰۱ خورشیدی به ۴۹۷ میلیون دالر می‌رسید.
آخندزاده عبدالسلام جواد سخن‌گوی وزارت صنعت و تجارت گفت: «صادرات زغال‌سنگ در جریان سال ۱۴۰۲ به ارزش ۱۷۴ میلیون دالر می‌باشد که به کشورهای پاکستان، ترکیه، ایران و هندوستان صورت گرفته است.»
امید حیدری بازرگان گفت: «چون معادن افغانستان منبع عواید خوب برای سرمایه‌گذاری و هم‌چنان برای دولت ما می‌باشد. ما نیاز داریم که نیازهای کشورهای بیرونی را با تفاهم‌نامه تجارتی که صورت می‌گیرد، مرفوع بسازیم. در این اواخر صادرات ما کاهش پیدا کرده و ما باید بازارهای بدیل را برای صادرات آن پیدا بکنیم.»
در همین حال، وزارت معادن و پترولیم می‌گوید این وزارت تلاش دارد تا بازارهای بدیل را در بخش صادرات زغال‌سنگ افغانستان به خارج از کشور ایجاد کند.
مسوولان این وزارت می‌افزایند که در حال حاضر کار روی استخراج معادن زغال‌سنگ به گونه قانونی نیز جریان دارد.
همایون افغان سخن‌گوی وزارت معادن و پترولیم در این باره گفت: «به کشور پاکستان صادر می‌شود، لیکن ما در تلاش بازارهای بدیل هستیم به سطح منطقه و فرا منطقه و خوش‌بختانه در این مورد شرکت‌های متعددی خارجی رجوع کرده است و خواهان عقد قراردادهای بزرگ در بخش زغال‌سنگ هستند.»
سخی احمد پیمان معاون اول اتاق صنایع و معادن گفت: «اگر ظرفیت استخراج زغال‌سنگ میکانیزه شود و استخراج آن زیادتر شود که ما بتوانیم هم صادرات داشته باشیم و هم بتوانیم بازار افغانستان را تامین بکنیم، از نظر اقتصادی درآمدهای خوبی نصیب مردم افغانستان خواهد شد.»
برخی آگاهان مسایل اقتصادی به این باور اند که باید روی استخراج معدن زغال‌سنگ سرمایه‌گذاری‌های بیش‌تر انجام شود تا از این معدن برای تولید انرژی مورد نیاز کشور نیز استفاده شود.
عبدالنصیر رشتیا آگاه مسایل اقتصادی گفت: «سالانه ما به میلیون‌ها دالر بابت واردات انرژی از کشورهای همسایه هزینه می‌کنیم و هنوزهم افغانستان متکی به واردات است و صنایع افغانستان و در کل کارخانه‌های تولیدی افغانستان با کم‌بود انرژی و برق مواجه هستند. در صورت که ما بتوانیم از منابع داخلی خود انرژی تولید بکنیم، خصوصن زغال‌سنگ، بدون شک که سبب این می‌شود که ما در سکتورهای مختلف شاهد رشد چشمگیری باشیم.»
بر بنیاد اطلاعات وزارت معادن و پترولیم، افغانستان دارای یک کمربند ذخایر زغال‌سنگ به طول هفت‌صد کیلومتر و عرض ۳۵ تا ۴۰ کیلومتر است که از بدخشان شروع و در هرات ختم می‌شود.
این وزارت می‌افزاید که کار استخراج این معادن به شرکت‌های داخلی واگذار شده که بخش عظیمی آن در تمویل پروژه‌های بزرگ مثل ساخت کانال قوش‌تیپه، فابریکه تولید سمنت بغلان و سایر پروژه‌ها استفاده می‌شود.

شماری از کارخانه‌داران در پارک‌های صنعتی کابل از کم‌بود انرژی برق در کارخانه‌های شان شکایت می‌کنند.
آنان می‌گویند که تنها در جریان روز برای آنان برق داده می‌شود و از طرف شب نمی‌توانند تولید داشته باشند.
خال محمد تاجیک کارخانه‌دار گفت: «اگر برق‌ها ۲۴ ساعته باشد زمینه کار و تولید و اشتغال بیش‌تر می‌شود. ما از امارت اسلامی می‌خواهیم که برق‌های ما را ۲۴ ساعته کند.»
بصیر ترکی رییس اجرایی صنعت‌کاران کابل گفت: «تکس و مالیه از طریق برق نظر به مصارف برق است. هر سکتور به خود یک پلان بسنجد و به هر سکتور یک طرزالعمل ساخته شود تا نظر به مصارفش تکس یا مالیه بدهد.»
شرکت برشنا می‌گوید که این اداره تلاش می‌کند تا برق کارخانه‌داران در پایتخت را نیز تامین کنند.
حکمت‌الله میوندی سخن‌گوی شرکت برشنا گفت: «توجه بیش‌تر ما هم در این است تا ما برای هم‌وطنان مان که در بخش صنعت کار می‌کنند، برای حفاظت و تداوم کار آن‌ها برق را به گونه‌ی منظم تامین کنیم.»
رییس پیشین شرکت برشنا می‌گوید با آن‌که هفت تا هشت درصد بخش مشتریان برشنا را پارک‌های صنعتی تشکیل می‌دهد؛ اما یک بخش بزرگ عواید شرکت برشنا از همین کارخانه‌های تولیدی بدست می‌آید.
امان‌الله غالب رییس پیشین شرکت برشنا گفت: «بسیار مهم است برای برشنا که پارک‌های صنعتی را برق بیش‌تر و خوب‌تر ارایه کند. چون‌که برشنا از ۴۵ تا ۵۰ درصد عواید خود را از طریق پارک‌های صنعتی بدست می‌آورد. گرچه برق پارک‌های صنعتی نسبت به رهایشی کم‌تر است؛ ولی عواید برشنا از این پارک‌ها زیاد است چون مصرف آن‌ها بیش‌تر است.»
بر بنیاد آمارهای اتاق صنایع و معادن افغانستان، در پارک‌های صنعتی کابل ۶۰۰ کارخانه‌ فعالیت دارند و اگر انرژی برق آن‌ها به گونه‌ی دوام‌دار تامین شود، در تولیدات کارخانه‌ها افزایش به میان میاید و برای صدها تن نیز زمینه کار فراهم خواهد شد.